Ένα αυτοκίνητο εξομολογείται.

13 Μαρτίου, 2017

Σε αυτό το άρθρο, εικόνες, φωτογραφίες και βίντεο, απουσιάζουν. Ως ελάχιστη ένδειξη πόνου αλλά και σεβασμού.

Μέχρι σήμερα δεν είχε συνταχθεί εδώ άρθρο για το δυστύχημα με τον υιό του ιδιοκτήτη των Jumbo, κ. Απόστολο Βακάκη εκ σεβασμού στις ημέρες που διανύονται. Η καρδιά κάθε ανθρώπου αλλά και γονέα, απλώνεται ζεστά στην αξιότιμη οικογένεια του κ. Βακάκη τόσο όσο και στις οικογένειες των εμπλεκομένων που δοκίμασαν σκληρότητα της ζωής.

Γεγονός. Το αυτοκίνητο είχε εισαχθεί στην Ελλάδα με την μέθοδο της «παραεισαγωγής», δηλαδή χωρίς την μεσολάβηση επαγγελματία αντιπροσώπου τέτοιου είδους εισαγωγών. Όπου το πλεονέκτημα είναι ο έλεγχος του αυτοκινήτου, ενδελεχής ή όχι, ωστόσο έλεγχος.

Γεγονός. Το αυτοκίνητο κινείτο επάνω σε ελαστικά δεκαετίας τουλάχιστον.

Αυτό σε σύγκριση με την λελογισμένη χρήση ελαστικών οχήματος το οποίο κινείται καθημερινά, όπου μετά από δύο έτη, τα ελαστικά συνήθως δείχνουν ότι έχουν ξεπεράσει τις προδιαγραφές τους.

Η παράταση χρήσης τους σοφό θα ήταν να γίνεται με ταχύτητες πολύ χαμηλότερες της ταχύτητας στην οποία αντέχει το ελαστικό, με αποφυγή τριβών του πλαϊνού μέρους του ελαστικού σε σκληρές επιφάνειες ή εμπόδια, με καθόλου ακραία την καταπόνησή τους κατά την επιβράδυνση του οχήματος (φρενάρισμα), την κατηγορηματική αποφυγή υπερπήδησης χαμηλών εμποδίων, την στάθμευση σε τελείως επίπεδη επιφάνεια, την αποφυγή έκθεσης των ελαστικών στον ήλιο όσο το όχημα μένει σταθμευμένο και την άμεση αντικατάσταση εάν δημιουργηθούν ρήγματα και οπές από περισσότερα του ενός μικρού στο ελαστικό.

Οποιοδήποτε όχημα με ελαστικά δεκαετίας το οποίο θα τεθεί σε κυκλοφορία, είναι ένα δυστύχημα που αναμένει να συμβεί.

Γενονός. Τα ελαστικά του αυτοκινήτου ήταν ακατάλληλα για το Ελληνικό κλίμα, για τις καιρικές συνθήκες στην χώρα μας. Ήταν ελαστικά για κίνηση σε οδόστρωμα με χιόνια, όπως συχνά συμβαίνει στην Γερμανία  από όπου προήλθε.

Γεγονός. Η ταχύτητα των 260 ή και κατά άλλους των σχεδόν 300 χιλιομέτρων ανά ώρα, η οποία πιστοποιήθηκε για το συγκεκριμένο όχημα, είναι ένα σημείο κίνησης όπου μερικό έλεγχο του οχήματος έχει  ο οδηγός κι όχι πλήρη. Ο λόγος είναι ο πολλαπλασιασμός του βάρους αυτοκινήτου και επιβαινόντων σε σχέση με το βάρος που τα φρένα μπορούν να διαχειρισθούν.

Για τον μέσο οδηγό, ένα επεξηγηματικό παράδειγμα είναι το εξής. Με ταχύτητα 50 χιλ την ώρα, το μωρό στο πίσω κάθισμα που δεν είναι ασφαλισμένο με ζώνη ασφαλείας, θα έλθει προς τα εμπρός σε περίπτωση απότομης πέδησης με βάρος μερικών τόνων (τριών έως πέντε εάν θυμάμαι σωστά) να χτυπήσει τον οδηγό ή συνοδηγό στους ώμους και το κεφάλι. Το χτύπημα του βάρους τόσων τόνων, θα πέσει με ταχύτητα 50 χιλ. την ώρα.

Αν αντί για τα φρένα, συμβεί πέδηση για άλλους λόγους, με ένα απότομο ξεφούσκωμα ενός ελαστικού που μπορεί αν συμβεί ανά πάσα στιγμή, ή εάν ένα εξάρτημα του κινητήρα να καταρρεύσει, τότε επεμβαίνει ένα επιπλέον ζήτημα. Η κατεύθυνση που θα λάβει το αυτοκίνητο θα είναι τέτοια που θα το οδηγήσει εκτός του οδοστρώματος.

Μήπως ένα συμπέρασμα είναι η ανάγκη για οδική και οδηγική παιδεία;

Την απάντηση δίδει ένα ακόμη γεγονός.

Γεγονός. Δυστυχώς, υπάρχουν τόσοι πολλοί που περπατούν περήφανα στα δύο πίσω τους πόδια, κι οποίοι όταν αγοράζουν ένα αυτοκίνητο νομίζουν ότι με τα λεφτά τους, έχουν αγοράσει και όλους τους δρόμους όπου θα κινηθούν. Αλλά και τις ζωές όσων βρίσκονται μέσα και γύρω από εκείνους τους δρόμους.