Ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο ή αυτοχειρία; Αρά.

15 Ιαν. 2017 

ΔΕΝ ΤΟ ΔΗΛΩΣΕΣ; ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ !

Ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο ή αυτοχειρία;

Δώρο της κυβέρνησης!

Αρά.

Τα νέα: Οτιδήποτε κατέχει ο Έλληνας πολίτης, είναι πλέον δια Νόμου υποχρεωτικό να δηλώνονται. ΑΝ ΔΕΝ  δηλωθούν, ΚΑΤΑΣΧΟΝΤΑΙ.

Τα ωραία νέα: Ό,τι μετρητά κατέχει ο Έλληνας πολίτης, είναι πλέον δια Νόμου υποχρεωτικό να δηλώνονται. ΑΝ ΔΕΝ  δηλωθούν, ΚΑΤΑΣΧΟΝΤΑΙ.

Η σημασία τους για τον πολίτη: Με τον Νόμο, ο Έλληνας πολίτης προσφέρεται ως θύμα να ληστευθεί από πολλούς, πολλαπλές φορές δε.

Με ποιόν τρόπο; Με δεδομένο ήδη ότι τα ψηφιακά αρχεία που προσφέρουν ενδιαφέρον εκμετάλλευσης, γίνονται θύματα ψηφιακών διαρρηκτών – χάκερζ, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να απαγορευθεί η πρόσβαση ούτε καν στα πιο μυστικά κρατικά αρχεία ακόμη και της μεγαλύτερης υπερδύναμης του πλανήτη, θεωρείται μάλλον πιθανό παρά απίθανο, τα δεδομένα που αφορούν την περιουσία του πολίτη να γίνουν γνωστά σε κύκλους οι οποίοι ενδιαφέρονται για αυτό.

Και λοιπόν; Όχι μόνον έτσι καταργείται το προσωπικό απόρρητο, αφού τουλάχιστον ένα άλλο πρόσωπο εκτός από τον κάτοχο θα γνωρίζει ακόμη και τι μετρητά έχει ο πολίτης στην τσέπη του, αλλά και άλλοι, τρίτοι που θα ενδιαφερθούν, παράνομα βέβαια αν κι αυτό δεν έχει αποτρεπτική αξία και σημασία για το αποτέλεσμα.

Με δυο λόγια.

Πρώτο, αφού δηλώσει ο πολίτης ότι έχει ένα ποσό μετρητών, ίσως του ζητηθεί φόρος είτε ευθέως, ή με νόμιμο τρόπο όταν η κυβέρνηση διαπιστώσει ότι υπάρχει χρήμα στους πολίτες αλλά το χρειάζεται η ίδια. Ή αν η κυβέρνηση αποφασίσει ότι χρειάζεται να βρεθεί το χρήμα σε άλλα χέρια – για την Ανάπτυξη, για την Άμυνα, για καλούς κι αγαθούς σκοπούς που αντικειμενικά, σύμφωνα με την κυβέρνηση, το άτομο πρέπει να συμβάλλει στο κράτος επειδή έχει μεγαλύτερη σημασία στην συγκεκριμένη περίπτωση έτσι όπως το βλέπει η κυβέρνηση.

Δεύτερο, αν δεν το δηλώσει, δεν θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει αφού οι διωκτικές, συγνώμη οι φορολογικές αρχές κι υπηρεσίες ουσιαστικά θα ελέγχουν και την κίνηση μετρητών του κάθε πολίτη - αλλιώς γιατί ζητούν να γνωρίζουν το στοιχείο;

Τρίτο, όσοι έχουν μεγάλα ποσά μετρητών, έστω για επαγγελματικούς σκοπούς, θα γίνουν γνωστοί σε όλη την υφήλιο όταν ενδιαφερόμενοι διεισδύσουν στα αρχεία, παράνομα βέβαια αν κι αυτό δεν έχει αποτρεπτική αξία και σημασία.

Τέταρτο, δίνεται η δυνατότητα στους ψεύτες και τους κλέφτες να κατασκευάσουν ξανά κατάλογο, όπως έχει πολλές φορές γίνει κι είναι τοις πάσι γνωστό, όπου θα ανακοινώνουν ότι ο Έλληνας πολίτης έχει πιο πολλά μετρητά από τον ομόλογο Ευρωπαίο και για αυτό, θα φορολογηθεί ή θα του κατασχεθούν χρήματα.

Υπερβολή, είπατε;

Δεν έχει γίνει με τους μισθούς;

Δεν έχει γίνει με τα καύσιμα;

Δεν έχει γίνει με τους φόρους, άμεσους και έμμεσους;

Δεν έχει γίνει με την Οικονομία γενικότερα;

Δεν έχει γίνει με την Υγεία;

Δεν έχει γίνει με την Παιδεία;

Δεν έχει γίνει με την Θρησκεία;

Δεν έχει γίνει με την Άμυνα;

Δεν έχει γίνει με τον Πολιτισμό του Γένους τον ίδιο;

Δεν έχει γίνει με την τιμή και την υπόληψη του Έλληνα πολίτη

που σήμερα, 2017, και μέσα σε επτά μόλις χρόνια στην Ευρώπη γίνεται  αντικείμενο χλεύης μέχρι και ξυλοδαρμού, ή χάνει την πελατεία του ή ως υπάλληλος, εργαζόμενος ακούει ότι απολύεται διότι πελάτες αρνούνται να εξυπηρετηθούν από κλέφτη, τεμπέλη κι απατεώνα, υπέρ-πλούσιο Έλληνα;

Ακόμη σπουδαιότερα!

Φιλοσοφικά θεωρώντας το ζήτημα, αναγνωρίζουμε στο καθεστώς ετούτο, του υποχρεωτικού χαρακτήρα του ηλεκτρονικού περιουσιολογίου, την θεωρία και την πρακτική της μη βίας που ανάδειξαν μορφές όπως ο Ιησούς ο Ναζωραίος κι ο Μαχάτμα Γκάντι. Και που με αυτήν κι οι δύο τους, ανέτρεψαν το σύστημα κυριαρχίας της μεγάλης υπερδύναμης πάνω στον γηγενή πληθυσμό αντίστοιχα ο καθένας, καταργώντας τις τέσσερις αρχές τις οποίες με επιστημονική ακρίβεια διατυπώνει ο Δημήτρης Λιαντίνης, οι οποίες στηρίζουν ως βιώσιμη κι αποτελεσματική στην αυτοκρατορία της, κάθε μεγάλη δύναμη.

Μόνο που εδώ, είναι το ίδιο το σύστημα που αντιστρέφει ένα στοιχείο από όλα όσα στηρίζουν την έλλογη ζωή στον πολιτισμένο κόσμο. Την αρχή της ιδιωτικότητας. Κατόπιν τέτοιων και παρόμοιων εφαρμογών κατακλυσμό, κι αφού ο ιδιώτης αντικειμενικά και όλως νόμιμα και ηθικά ταυτόχρονα, δεν υφίσταται ως τέτοιος πλέον, μεταμορφώνεται σε άτομο. Για να θεωρείται ως ένα στοιχείο από όλα που συνολικά αποτελούν το ένα κοινωνικό πρόσωπο, την μία κοινωνική οντότητα, εκείνη των εξουσιαζόμενων. Κι όχι μόνο χωρίς την ίδια βούλησή τους αλλά με την αρχικά χειραγωγημένη ώστε τελικά διαρπαγμένη για να αλωθεί πλήρως, συγκατάθεσή τους.

Κι αυτό το λες φιλοσοφία; 

Εδώ και δύο, τρεις αιώνες, οι άνθρωποι θυμήθηκαν έναν αρχαίο πολιτισμό. Σύμφωνα με αυτόν, η έννοια «φιλοσοφία» δεν έχει υπόσταση, νόημα και αξία, αν δεν βρίσκει πρακτική εφαρμογή στον βίο του ανθρώπου.

Μόνον έτσι άρχισε να καταλαβαίνει ο σύγχρονος άνθρωπος τον εαυτό του καλύτερα, και το Σύμπαν γύρω του. Για παράδειγμα, όταν εκείνος ο πολιτισμός αποφάσισε κάποτε να μην αφανισθεί, όπως απαίτησαν οι υπερδυνάμεις του τότε κόσμου, την στιγμή της σύγκρουσης οι ηγέτες τους έδιναν την παρότρυνση «ίτε, τραγουδάτε, παίδες Ελλήνων, παιδιά δηλαδή απόγονοι Ελλήνων ότι, διότι, νυν υπέρ πάντων αγών, τώρα είναι ο αγώνας για τα πάντα.» Ποια ήταν τα πάντα για τους Έλληνες; Ο Θεός, η Πατρίδα κι η Εστία. (Πώς να εξηγήσεις σε όσους δεν μιλούν την Ελληνική, τι σημαίνει Εστία με δασεία ως πνεύμα. Πνεύμα, ναι, η Ελληνική έχει πνεύμα και πνεύματα. Τι να…)

Κι όταν ο πάντοτε παρών συστημικός (του πολιτικού και θρησκευτικού συστήματος υπηρέτης) κακεργέτης (αντίθετο: ευεργέτης) προσπάθησε να τους σταματήσει, με ετυμηγορία ότι τα σπλάχνα των πουλιών ήταν άσχημα, κακός οιωνός, κακό σημάδι, εκείνοι δείχνοντάς του τους συγκεντρωμένους π-ολίτες των Ελλήνων ως ο-πλίτες πλέον τώρα, του απάντησαν με θράσος, σα δεν ντράπηκαν, γιατί όλοι εκείνοι οι οπλίτες ήταν συγκεντρωμένοι εκεί. «Εις οιωνός άριστος-Ένας είναι ο άριστος οιωνός. Αμύνεσθαι περί πάτρης-Το να αμύνεσαι για την πατρίδα.»

Για αυτό τον λόγο και όποιος προφέρει την λέξη φιλοσοφία, αντιλαμβάνεται την έννοια ως «πρακτική φιλοσοφία».

Άργος.