Θα επιτεθεί η Τουρκία στην Ελλάδα;

15 Μαΐου, 2017.

Είναι η ώρα να γίνει μια ανάλυση που θα ξεπερνάει σκοπιμότητες πολιτικές, οικονομικές και γενικότερα, προκαταλήψεις κοινές.

Για μια ακόμη φορά, υπάρχει σε έξαρση το ερώτημα, θα επιτεθεί η Τουρκία στην Ελλάδα;

Ακολουθεί  η απάντηση σε δύο μορφές.

Πρώτη μορφή. Η απάντηση από την πραγματικότητα με μόνον ένα παράδειγμα.

Οι Τούρκοι χειριστές της Πολεμικής Αεροπορίας τους, βάφουν στα μαχητικά τους εικόνες θηρίων, όπως συνήθιζαν να κάνουν οι Βρετανοί κι οι Αμερικανοί κατά τον Β’ Π.Π. Εικόνες τέτοιες ασκούν ψυχολογική πίεση στον αντίπαλο, έως και κάποιον υποσυνείδητο φόβο.

Οι Έλληνες βάφουμε τα μαχητικά μας όπως οι παραπάνω φωτογραφίες.

Δεύτερη μορφή. Η απάντηση από την γεωπολιτική άποψη.

Στην Τουρκία ή κι ομολογουμένως στην αντίληψη κάποιων μη Τούρκων ειδικών αναλυτών, υπάρχει ένα δόγμα που αφορά την στρατιωτική υπόσταση της Τουρκίας. Είναι το δόγμα των δύο και μισού πολέμου. Δηλαδή, ότι η Τουρκία είναι διατεθειμένη και έτοιμη να διεξάγει δύο και  μισό πολέμους ταυτόχρονα. Σε τρία μέτωπα.

Όταν στην κλασσική στρατιωτική θεωρία, πράξη και Ιστορία, ένα δεύτερο μέτωπο αρκεί για να καταβάλει οριστικά κάποια στρατιωτική δύναμη.

Ένα μέτωπο είναι η Μέση Ανατολή, Συρία και Ιράκ. Αυτός ο πόλεμος συμπεριλαμβάνει κι ένα τρίτο πεδίο μάχης, τα νότια σύνορα της Τουρκίας.

Ένα άλλο είναι οι ένοπλοι Κούρδοι εντός της Τουρκίας, το Κουρδικό αντάρτικο. Απέναντι σε αυτό όμως η Τουρκία παρατάσσει και δυνάμεις ασφαλείας, την Αστυνομία και τα επίλεκτα σώματά της που είναι ειδικευμένα στην καταστολή και στο αντάρτικο πόλεων. Άρα δεν απασχολεί μόνο από το στρατιωτικό προσωπικό στο μέτωπο αυτό. Αυτός είναι ο λόγος που το θεωρεί στρατιωτικά, μισό μέτωπο.

Άρα το συμπέρασμα είναι ότι μπορεί να ανοίξει ένα κανονικό τρίτο μέτωπο, να κάνει έναν δεύτερο κανονικό, πλήρη, ή όπως αλλιώς θα ήθελε να τον ονομάσει κάποιος, πόλεμο με την Ελλάδα, όποτε το θεωρήσει σκόπιμο.

Όχι ακριβώς.

Υπάρχουν άλλα  τρία εν δυνάμει μέτωπα για τα οποία οφείλει να είναι προετοιμασμένη για άμεση ανταπόκριση. Όταν κι αφού αυτά έχουν τακτοποιηθεί, θα είναι σε θέση να ανοίξει μέτωπο με την Ελλάδα.

Το πλεονέκτημα που θα έχει τότε οφείλεται στο γεγονός ότι όσον αφορά το εν δυνάμει μέτωπο με την Ελλάδα, ο χρόνος δουλεύει για χάρη της Τουρκίας.

Η Τουρκία έχει πάρει ξένη τεχνολογία για να δημιουργήσει  με ίδια  μέσα πολεμικό ναυτικό ισάξιο υποβρυχιακά με το δικό μας και περισσότερο προηγμένο σε σκάφη επιφανείας. Ακόμη κι αεροπλανοφόρο σχεδιάζει! Για να κατασκευάσει  δικό της άρμα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Για να κατασκευάσει δικό της μαχητικό  αεροσκάφος ισάξιο των πλέον εξελιγμένων σήμερα και για τα επόμενα 20 ως 40 χρόνια ίσως. Για να κατασκευάσει πυκνωτικό ηλεκτρομαγνητικό πυροβόλο που χρησιμοποιεί βλήμα κινητικής ενέργειας κι όχι εκρηκτικό. Για να κατασκευάσει πυροβόλο λέϊζερ όχι μόνο ως φορητό  σε άρματα μάχης ως πυροβόλο αλλά και ως αντιαεροπορικό  και αντιπυραυλικό μέσο εξουδετέρωσης. Διαθέτει δορυφόρους που ήδη έχουν δυνατότητα στρατιωτικής χρήσης. Και πρόσφατα, κατασκευάζει και δοκιμάζει πυραύλους διαφόρων δυνατοτήτων ακτίνας δράσης, με τάση να κατασκευάσει σύγχρονους πυραύλους για αντιπυραυλική ασπίδα, για επίθεση κατά πλοίων και στόχων εδάφους αν όχι και βαλλιστικούς ακόμη – πυραύλους οι οποίοι χρησιμοποιούν το Διάστημα στην διαδρομή τους για να καλύψουνε μακρές αποστάσεις..

Το μειονέκτημα είναι τετραπλό.

Ένα μέρος είναι ότι ο μεν θα διεκδικεί εδάφη τα οποία, ύστερα από την κατάλληλη πλύση εγκεφάλου η οποία ήδη λειτουργεί στην Τουρκία, θεωρεί ότι του ανήκουν, ενώ ο άλλος θα υπερασπίζεται την Εστία του.

Ένα άλλο μέρος είναι ότι ο μεν θα επιτίθεται για να πάρει πίσω κάτι που νομίζει ότι του ανήκει και το αξίζει, και παραπάνω μάλιστα. Δηλαδή, αφού του πήρανε εδάφη για να τα δώσουν σε προαιώνιους εχθρούς, τώρα θα τα αντικαταστήσει με εδάφη από άλλον προαιώνιο εχθρό του – εδώ αναφερόμαστε σε χρόνο μετά την δημιουργία του Κουρδικού Κράτους..

Και το καθοριστικό μειονέκτημα είναι πως ο μεν θα επιτεθεί σε λαό που θεωρεί υπό-ανθρώπους. Ανθρώπους που ήταν κάποτε δούλοι του. Που οι Μεγάλες Δυνάμεις έκαναν έτσι ώστε να τσακίσουν την παλιά τους αυτοκρατορία. Οργανώσανε τους δούλους και τους στηρίξανε με χίλιους τρόπους, μέχρι και το πολεμικό ναυτικό τους διαθέσανε για τους δούλους, κι έτσι πληγώσανε την αυτοκρατορία που κρατούσε τους δούλους να ζουν τόσο ευτυχισμένοι μέχρι  που κι ο σημερινός Πατριάρχης τους το έχει αναγνωρίσει. Προς ατιμία του.

Με δυο λόγια, το τρίτο μειονέκτημα είναι ότι δεν έχουν αντίληψη της πραγματικότητας όσον αφορά το σε ποιόν επιτίθενται. Σήμερα.

Αυτή η έννοια, σήμερα, είναι ένα τέταρτος κι ούτε καν ασύμμετρος παράγοντας, αλλά υβριδικός. Δηλαδή, δεν έχει εμφανισθεί στην Ιστορία ξανά και με τέτοια μορφή.

Ο Έλληνας επί έτη τώρα ζει νοιώθοντας και διαπιστώνοντας ότι τον στραγγαλίζουν. Ότι τον εξευτελίζουν. Κι ότι τον φτωχαίνουν μέρα με τη μέρα. Ότι τα παιδιά του πια δεν έχουν μέλλον. Όχι να εργασθούν, ούτε να παντρευτούν μπορούν καν!

Ποιοι το επιβάλλουν; Ξένοι. Και δοσίλογοι και συνεργάτες των ξένων δικοί  του άνθρωποι, Έλληνες σαν αυτόν. Ανάξιοι να ονομάζονται Έλληνες. Προδότες. Εφιάλτες.

Φαντασθείτε τώρα έναν τόσο απελπισμένο άνθρωπο να του επιτεθείς για να του πάρεις την οικογένεια για χαρέμια, για μεταμόσχευση οργάνων, ή απλώς για να σκοτώσεις κι αυτούς.

Το τέταρτο υβριδικό μειονέκτημα του επιτιθέμενου είναι  ότι θα αναμένει να βρει απελπισμένους πρώην δικούς του δούλους απέναντί του.

Δεν θα αναγνωρίσει την χρόνια πληγή του φιλότιμου, τον χρόνιο θυμό, το χρόνιο κλάμα της ψυχής, την ξεχειλισμένη χρόνια οργή. Εκείνο που θα βιώσει, είναι ότι από κάπου ήλθε απέναντι του μια νέα, τέτοια που δεν έχει ξαναδεί, σκέτη Λύσσα.

Τώρα, ας βάλουμε σε χρονική σειρά τα μέτωπα που έχει ανοίξει και που θα ανοίξει η Τουρκία.

Σε χρόνο πρώτο. Το Κουρδικό στο εσωτερικό της.

Σε χρόνο δεύτερο. Το Κουρδικό στο εξωτερικό της με την επιζητούμενη ανατροπή του Άσαντ με το ίδιο  της το χέρι ώστε αν έχει λόγο στην δημιουργία του νέου κράτους. Του Κουρδικού, όπου θα απαιτήσει το αντάλλαγμα να μην χάσει εδάφη. Αυτό λέγεται μετάθεση βάρους, από το να της πάρουν εδάφη για τους Κούρδους, θα έχει κατακτήσει ένα μέρος της Συρίας και του Ιράκ με κορώνα να έχει καταφέρει με τα ίδια της τα χέρια να ανατρέψει εκείνον που οι σύμμαχοί της ξεκίνησαν να ανατρέψουν στην Συρία.

Σε χρόνο τρίτο. Να πάρει τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου που περισσεύουν από την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Αυτό θα γίνει με τα όπλα στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Παράλληλα οφείλει να είναι έτοιμη για δεύτερη απόβαση ως ασύμμετρη πίεση ώστε να τελειώσει την δουλειά που ξεκίνησε το 1974.

Σε χρόνο τέταρτο. Να αντιμετωπίσει το δεύτερο πραξικόπημα που της ετοιμάζουν.

Σε χρόνο πέμπτο. Να είναι σε άμεση ετοιμότητα μόλις η Ουκρανία που τώρα βομβαρδίζει πόλεις και χωριά της ίδιας της χώρας της, προκαλέσει επέμβαση της Ρωσσίας για να σταματήσουν οι σφαγές των ρωσσόφωνων πια. Τότε οι τουρκόφωνοι Τάταροι της Κριμαίας θα απαιτήσουν αυτοδιάθεση. Και θα την διεκδικήσουν με τα όπλα. Στην Κριμαία, παρακαλώ!

Σε χρόνο έκτο. Να τελεί σε άμεση ετοιμότητα να πάρει μερίδιο από την επερχόμενη βαλκανική σύρραξη. Ήδη πολεμικά πλοία της και μαχητικά αεροσκάφη και στρατιωτικοί σύμβουλοι βρίσκονται στην Αλβανία. Σύμβουλοι και μαχητικά της επρόκειτο να εγκατασταθούν στο Κοσσυφοπέδιο, Κόσοβο. Παρακολουθεί την κοιλάδα του Πρέσοβο μέσα στην Σερβία, τους Σέρβους της Βοσνίας, και τους τουρκόφωνους της Δυτικής Θράκης, όπου δραστηριοποιείται μάλιστα υπό κάλυψη.

Σε χρόνο έβδομο. Το μισό αν όχι σχεδόν όλο το Αιγαίο για τους φυσικούς πόρους εκεί.

Σε χρόνο όγδοο. Να είναι σε ετοιμότητα για (πιθανό) μέτωπο που θα ανοίξει στα ανατολικά της σύνορα με άλλους παραδοσιακούς εχθρούς της εάν δυσαρεστήσει με κάποιον τρόπο τον βόρειο συνεργάτη της. Είτε στην Κριμαία, ή αλλού.

Σε χρόνο ένατο. Να ξεκινήσει  - και να ολοκληρώσει, αν είναι άραγε δυνατόν, το  κανάλι της Κωνσταντινούπολης πριν φθάσουν οι  ημερομηνίες σε λιγότερο από τέσσερα ή έξι χρόνια, αν δεν κάνουμε λάθος, όταν κάποιοι θα ισχυρισθούν ότι λήγει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Στενών του Εύξεινου Πόντου (τουρκικά «Μαύρη Θάλασσα»).

Τα χρονικά σημεία ένα ως και τρία, είναι εδώ.

Τα χρονικά σημεία από το τέταρτο ως το έβδομο, θα ορισθούν στο πέρασμα του χρόνου από άλλα κέντρα αποφάσεων, ούτε από την Τουρκία μα ούτε και από την Ελλάδα. Απλώς θα τους αλλάζουμε σειρά προτεραιότητας κάθε φορά που θα αποφασίζουνε για εμάς χωρίς εμάς. Και ανά πάσα στιγμή τότε, θα έχουμε πλήρη εικόνα του που πατάμε και που βρισκόμαστε.

Αστεία παρατήρηση, αλλά και καθόλου αστεία :  ο ένας το βλέπει ως φιλόξενη θάλασσα (Εύ=καλός, ξεινος=για τους ξένους, πόντος=μεγάλη θάλασσα), ο άλλος το βλέπει ως μαύρη, δηλαδή φοβερή και τρομερή θάλασσα. Για τον δεύτερο  μιλάμε, κι αναρωτιόμαστε αν θα μας επιτεθεί. Ομολογώ πως δεν θα είχα χάσει τον καιρό μου αν δεν είχε ζητηθεί η γνώμη μου για το θέμα.

Όχι ότι δεν θα μας επιτεθεί, όσο έτσι έχουν τα πράγματα.

Ελπίζω ως άνθρωπος, μια τέτοια μικρή δοκιμή των νεύρων μας να μην έχει πάρα πολλά θύματα στην απέναντι μεριά. Για τα δικά μας, αν οι σημερινοί Έλληνες στρατιώτες είναι όπως οι χθεσινοί Έλληνες, δεν μας απασχολεί το θέμα. Έχουμε τον Άγνωστο Στρατιώτη εδώ και χιλιετίες, βλέπεις. Από τότε που «…μια κλίνη φέρεται στην πόλη ολόκληρη, εστρωμένη των αφανών…». Διότι δεν ισχύει απλώς, μόνον ότι αναφωνούμε με τις λευκές και κυανές λωρίδες (κι όχι άσπρες και μπλε ρίγες,) της σημαίας μας, Ελευθερία ή Θάνατος.

Είμαστε. Αυτό.

Όχι;