Θέατρο Σκιών. "Μπόμ-μπα, βρε Κολλητήρι;" "Όχι, μπαμ-μπάκο!"

27 Μαΐου, 2017.

 Μπόμ-μπα, βρε Κολλητήρι; 

Όχι, μπαμ-μπάκο!

Ανατινάχθηκε βόμβα στα χέρια κάποιου αξιωματούχου της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας.

Είχε την μορφή φακέλου με ένα βιβλίο μέσα κι ανατινάχθηκε μόλις ο αξιωματούχος άνοιξε τον περιέχοντα φάκελο. Το βιβλίο είχε σκαφθεί. Μέσα στο κοίλωμα είχαν τοποθετηθεί τριάντα γραμμάρια πυρίτιδας που χρησιμοποιείται σε βαρελότα και βεγγαλικά της Λαμπρής, κι ο μηχανισμός πυροδότησης.

Ο φάκελος είχε ήδη ωστόσο διαγνωσθεί ως αθώος κι ασφαλής από τα συστήματα ανίχνευσης της Τράπεζας της Ελλάδας.

Ο αξιωματούχος υπέφερε από επιφανειακά τραύματα οπότε, ευτυχώς, δεν βρέθηκε σε κίνδυνο της ζωής του.

Σύσσωμος ο Τύπος αναγόρευσε το γεγονός σε δολοφονική τρομοκρατική επίθεση. Μάλιστα, κάποια μερίδα του Τύπου ξεκίνησε να μαντεύει μια συγκεκριμένη Ελληνική οργάνωση που το Ελληνικό Κράτος έχει αναγνωρίσει ως τρομοκρατική.

Ας σοβαρευτούμε τώρα.

Ο συγκεκριμένος αξιωματούχος είχε φρουρά. Εκτός του οδηγού, ένα άτομο της φρουράς του επέβαινε στο αυτοκίνητο με τον αξιωματούχο. Ένα άλλο αυτοκίνητο με φρουρά ακολουθούσε. Υπήρχε και συνοδεία πιο ευέλικτης φρουράς σε δίκυκλες μηχανές – ή μία μόνον, η μνήμη μου δεν βοηθάει εδώ.

Άρα υπάρχει κάτι το οποίο ο αξιωματούχος αντιμετωπίζει έχοντας φρουρά, σωματοφύλακα, συνοδεία με αυτοκίνητο και συνοδεία με δίκυκλες μηχανές,  κι ελέγχοντας με ανιχνευτές βομβών ό,τι φακέλους δέχεται, και ποιος ξέρει τι άλλα μέτρα ασφαλείας. Ένα το κρατούμενο.

Ο φάκελος είχε ελεγχθεί μα δεν εντοπίσθηκε. Άρα είχε κατασκευασθεί από επαγγελματία του είδους. Δεύτερο το κρατούμενο.

Η βόμβα δεν ήταν με εκρηκτικό υλικό που χρησιμοποιούν οι στρατοί του κόσμου, οι μυστικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες πληροφοριών του κόσμου. Το εκρηκτικό υλικό ήταν ό,τι εκρηκτικό υλικό είναι το κεφαλάκι ενός σπίρτου, ίσως λίγο πιο ενισχυμένο – δεν γνωρίζω από υλικά σπίρτων και βεγγαλικών. Αν ήταν βόμβα, τώρα ο αξιωματούχος δεν θα ήταν μαζί μας, να τον έχει ο Θεός καλά. Τρίτο το κρατούμενο.

Άθροισμα των κρατουμένων. Άρα κάποιος επαγγελματίας του είδους, τρόμαξε έναν αξιωματούχο της πολιτικής και οικονομικής ζωής της Ελλάδας. Δηλαδή τον πλησίασε αόρατος και του φώναξε «μπου-ου!». Και παραμένει αόρατος.

Ο αξιωματούχος κάηκε επιφανειακά στους μηρούς, στην κοιλιακή χώρα, στον θώρακα, κι ίσως στα χέρια. Ίσως. Αφού υπάρχουν αντιφάσεις εδώ σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες που γνωρίζουν το φως συνεχώς από τότε. Αν και είπανε πως το δέμα μέσα στον φάκελο ανατινάχθηκε καθώς ο αξιωματούχος το άνοιγε. Δεν το άνοιξε με τα χέρια του; Ας μένει στα υπ’ όψη – υπόλοιπο αυτό.

Με τι στοιχεία ο Τύπος ανακοίνωσε ότι πρόκειται για δολοφονική και μάλιστα τρομοκρατική επίθεση;

Τι έχει να φοβάται ένας άνθρωπος ώστε αναγκάζεται να χρησιμοποιεί τέτοια ισχυρή φρουρά; Πώς; Δεν ήταν κοινός άνθρωπος, είπατε;

Βεβαίως! Έχετε δίκιο! Απόλυτο, μάλιστα!

Σοβαρολογώ. Ειλικρινά.

Επιτρέψτε μου να αποδείξω πόσο δίκιο έχετε, παρακαλώ.

Ο συγκεκριμένος αξιωματούχος είχε εργασθεί για την εταιρεία Γκόλντμαν Σακς η οποία είναι το Οικονομικό, Χρηματοπιστωτικό και Πολιτικό όργανο που χρησιμοποιήθηκε για παρουσιασθεί η εικόνα ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε.

Επίσης, για να υποχρεωθεί η Ελλάδα με τον τρόπο που έγινε, κι επί πλέον με κατασκευασμένα στοιχεία, να μπει σε σύστημα δανεισμού που χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως αέναο, παντοτινό δηλαδή, χρέος.

Πριν αυτό, είχε χρησιμοποιηθεί για να μπει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, στο ευρώ, ξανά με κατασκευασμένα στοιχεία, επί πρωθυπουργίας Σημίτη.

Είχε εργασθεί ως σύμβουλος του κ. Σημίτη επί πρωθυπουργίας του (τουλάχιστον τόσο).

Μια μέρα τον φωνάξανε και του είπανε. Κι αυτός έκανε όπως του είπανε. Το εξής συνηθισμένο, πράξη καθημερινή, παντού.

Δεν μας αρέσει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, αναλαμβάνεις εσύ – έφυγες!

Τέτοιος άνθρωπος είναι ο αξιωματούχος!

Τέτοιος που έχει τέτοιες γνωριμίες, τέτοιες σχέσεις με άλλους ανθρώπους στον κόσμο, τέτοιο ηθικό ανάστημα, τέτοιο εθνικό ανάστημα ώστε χωρίς εκλογές να αναλαμβάνει πρωθυπουργός μιας χώρας αναίμακτα και χωρίς την παραμικρή αντίρρηση από τον πληθυσμό, είναι σημαντικό αυτό, δηλαδή ότι το Κοινοβούλιο της Ελλάδας, οι βουλευτές αλλά και τα άλλα κόμματα, αποδέχθηκαν το καθεστώς αυτό. Λιγότερο σημαντικό είναι πως το αποδέχθηκε όλη, μα όλη η διεθνής κοινότητα. Ακόμη κι αυτοί που μας αγαπούν, ο Πούτιν, οι Αμερικάνοι, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Ισραηλινοί, οι Αιγύπτιοι, οι Ιρανοί, οι Κινέζοι,… και βάλε. Και βάζε!

Συνεχίζει να εργάζεται για την Τράπεζα της Ελλάδας που ούτε της Ελλάδας είναι μα ούτε και Τράπεζα στ’ αλήθεια. Ιδιοκτήτης της ιδιωτικής αυτής εταιρείας που έχει ασυλία από το Ελληνικό Δίκαιο, Σύνταγμα και Νόμους, κι ανεξαρτησία ως επιχείρηση από το Ελληνικό κράτος το οποίο κατέχει μόνο το 3% από το μετοχικό κεφάλαιο της Τράπεζας, τόσο έλεγχο μπορεί να κάνει, ιδιοκτήτης λοιπόν της ΤτΕ είναι μια καλή οικογένεια που δεν ζει στην Ελλάδα αλλά που κατέχει και το 50% της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Το άλλο 50% κατέχει η Εκκλησία της Ελλάδας.

Δεν ξέρω αν ο αξιωματούχος είχε προβλήματα με τίποτε… άλλους ανθρώπους, του τζόγου, για παράδειγμα, ή ποικίλων γενετήσιων προσανατολισμών, ή άλλων τρόπων διασκέδασης ή δοσοληψίας από το επάγγελμά του. Των οποίων σχέσεων, εάν υπάρχουν καν, πιθανός εκφοβισμός να ήταν το βιβλίο με τα βεγγαλικά μέσα σε φάκελο ελεγμένο από την ΤτΕ.

Όταν όμως κινείσαι στον κόσμο με τρόπους του είδους : «αναλαμβάνεις εσύ πρωθυπουργός – έφυγες!» …

- Συγχωρείται η Αφέλεια σε τέτοιους Καιρούς, πάτερ ;

- Ούτε σε Θέατρο Σκιών, όπου οι σκιαμαχίες, τέκνον Μου!

Επιμύθιο.

Κάθε απόπειρα όπου ο άνθρωπος κινδυνεύει να πάθει την παραμικρή βλάβη, συνιστά Βία.

Κάθε μορφή Βίας, είναι καταδικαστέα κι απεχθής.

Η Χειρότερη και η πιο Απάνθρωπη μορφή Βίας, είναι η Φτωχοποίηση.