2ος Άθλος του Ηρακλή ΚΑΙ Κοινωνική Μηχανική

Στο δημοσίευμά μου ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΜΗΧΑΝΙΚΗ, μέρος 6^ο, υποσχέθηκα το αντίδοτο σε εκείνο το δηλητήριο.

Ορίστε.

Ύδρα είναι ένας ασπόνδυλος οργανισμός που ζει σε γλυκά νερά, έχει την μορφή πολύποδα, και την ιδιότητα να πολλαπλασιάζεται με πολλούς τρόπους.

Η Λερναία Ύδρα είναι μυθικό ον με εννέα κεφάλια, το οποίο σκότωσε ο Ηρακλής στον δεύτερο από τους δώδεκα άθλους του. Η Λερναία Ύδρα ήταν αθάνατη. Ζούσε στην περιοχή Λέρνη - βαλτότοπος που βρίσκεται νότια του Άργους - απ' όπου πήρε και το όνομά της.

Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο.

Μόνο καίγοντάς το με φωτιά κατάφερε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό και αυτό το κατάφερε με την βοήθεια του ανιψιού του Ιολάου.

Το τελευταίο κεφάλι, που ήταν και το κεντρικό κι αθάνατο, το έκοψε και το έθαψε στη γη για να μην ξαναζωντανέψει.

Αλλά αφού ήταν αθάνατο το πλάσμα, και παρ’ όλο που ο Ηρακλής το έθαψε στην γη, αυτό αναπαρήγαγε το σώμα του πλήρες που κι αυτό ήταν αθάνατο, βρίσκοντας καταφύγιο στο έλος, στον βάλτο ξανά.

Βάλτος : τόπος μίξης νερού και χώματος, υλύς, λάσπη και σηπόμενα φυτά από τις όχθες του βάλτου, έξω από το νερό κουνούπια κι άλλα έντομα, μέσα στο νερό σκώληκες της λάσπης ζωντανοί και νεκροί σε αποσύνθεση, μικρόβια και βακτήρια επιπλέον εξ αιτίας της αποσύνθεσης φυτικής ύλης από τις όχθες του βάλτου αλλά και της ίδιας της λάσπης μέσα στον βάλτο, αλλά και των περιττωμάτων των μικροοργανισμών, κι εδώ, επιπλέον της Ύδρας. Κύριο στοιχείο, το νερό.

Γη, όπου τάφηκε το αθάνατο κεντρικό τμήμα του σώματος της Ύδρας : Αντί της αποσύνθεσης ως φυσιολογική εξέλιξη, έγινε σύνθεση με απορρόφηση των αναγκαίων συστατικών κι ιχνοστοιχείων που υπήρχαν διαθέσιμα στο χώμα ώστε να αναπλασθεί η Ύδρα τουλάχιστον μέχρι να είναι ικανή ως τέτοια, ως πολύποδας με πολλαπλούς τρόπους πολλαπλασιασμού, να φθάσει στην όχθη και μέσα στον βάλτο έρπουσα.

Τα κεφάλια δεν αναπτύχθηκαν ξανά αφού καυτηριάσθηκαν. Στοιχείο, φωτιά. Ποιος το παρείχε; Ο Ιόλαος, μήπως ιο -- υιός λαού; Ο γιός του Ανθρώπου; Λέω τώρα …

Νερό, Γη, Φωτιά ως εδώ.

Ηρακλής : Ηρα(ς) Κλέος = δόξα. Αναγραμματισμός του ΗΡΑ -> ΑΗΡ. Αέρας, σύμβολο του Πνεύματος. Άρα Ηρακλής, η Δόξα του Πνεύματος. Σύμφωνη κι η εξέλιξή του πριν, κατά, και μετά τους άθλους. (Να θυμηθώ να γράψω και για αυτό επειδή συνδέεται  με τον Μεγάλο και τον Μικρό Ζωδιακό.)

Νερό, σύμβολο του συναισθήματος.

Φωτιά, σύμβολο της ζωϊκής ενέργειας, είτε ως θυμού, είτε ως αναπαραγωγικής ορμής, και τα λοιπά.

Γη, η πηγή της ζωής των όντων, Γη-Μήτηρ, Δη-Μήτηρ, Δήμητρα, σίτος και τα λοιπά. (Να θυμηθώ να γράψω και για αυτό επειδή συνδέεται με την προέλευση και σκοπό των Ελευσινίων, την Ατλαντίδα και το ΜΗ ΕΔΩΔΙΜΟ στην Ελλάδα, σιτάρι.)

Όταν οι Αργίτες συνειδητοποίησαν ότι η Ύδρα είχε εμφανισθεί ξανά, ειδοποίησαν τον Ηρακλή ο οποίος πήγε λίγο πιο έξω από Άργος, έξω στο χωριό που σήμερα ονομάζεται Ελληνικό, για να αφιχθεί σε μια πυραμίδα που ο πατέρας του τον καθοδήγησε να πάει για να προσευχηθεί για να πάρει δύναμη και να πει ο Δημιουργός θεών τε και ανθρώπων την λύση στον γιό του.

Ερείπια της πυραμίδας εκείνης σώζονται, - έχω φωτογραφίες της πυραμίδας αυτής επειδή πήγα τα παιδιά μου σε μικρή ηλικία για να μαθαίνουν για το Γένος μας - χτίσθηκε 3.000 χρόνια _ πριν _  τις πυραμίδες της Αιγύπτου όπως έδειξε η χρονολόγηση με το ισότοπο του άνθρακα 14, κι έχει ακριβώς τον ίδιο αστρονομικό και γήϊνο προσανατολισμό με την πυραμίδα του Χέοπα. Για να ξέρουμε τι λέμε.

Από το Ελληνικό κι αφού είχε συνομιλήσει με τον ουράνιο πατέρα του, ο Ηρακλής πήγε στην λίμνη Λέρνη, που ήταν βάλτος πραγματικά κι όχι λίμνη, μπήκε θαρρετά μέσα στο νερό, πλησίασε κι άδραξε την Ύδρα. Τον χτύπησε, τον δάγκωσε πολλές φορές. Ο Ηρακλής γονάτισε μέσα στο νερό και ήρε, σήκωσε την Ύδρα ψηλά, επάνω από την επιφάνεια του νερού. Την κράτησε εκεί έως ότου το τέρας ξεψύχησε. Στον αέρα.

Δίδαγμα του δεύτερου άθλου του Ηρακλή :

Όταν το συναίσθημα βαλτώνει εξ αιτίας προβλήματος, και το βιώνουμε από την αποφορά που αναδίδει, ψυχική τε και πνευματική, σηκώνουμε το πρόβλημα στον αέρα. Στο Πνευματικό επίπεδο. Έστω στο ορθολογικό αρχικά, εάν κάποιος επιθυμεί.

Αυτή είναι και η λύση όχι μόνο στο περιεχόμενο του άρθρου μου «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ. Χειραγώγηση της κοινήςγνώμης 6ο μέρος», αλλά και για κάθε περίπτωση που το ανθρώπινο πλάσμα βυθίζεται στον βούρκο της απελπισίας και της οδύνης. Ας ανεβάσουμε το όποιο τέτοιο πρόβλημα στο πνευματικό επίπεδο. Θα αποθάνει.