ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ. Χειραγώγηση της κοινής γνώμης. 9/10

Με βάση σχετική ανάλυση από τον Νόαμ Τσόμσκυ, ακαδημαϊκό και στοχαστή, και περαιτέρω σχετικό ερευνητικό υλικό, η δημοσίευση εδώ θα γίνει σε δέκα μέρη, ένα έως δύο καθημερινά, ώστε να μελετήσει ο αναγνώστης ένα προς ένα τα δέκα σημεία του υλικού ανά χείρας.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή.

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του.

Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

Για να πιστέψει το άτομο ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, χρησιμοποιείται ο Τύπος, ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες και διαδίκτυο. Ειδικά μάλιστα στο διαδίκτυο, στέλνεις δήθεν εξαγριωμένους αντιφρονούντες για συζητήσεις με (δικούς σου πάλι υπαλλήλους) ειδικούς που προβάλλονται αφού μαγνητοσκοπηθούν στο γιου τιουμπ χρησιμοποιώντας σοβαρών κι έγκυρων δημοσιογράφων ιστοτόπους όπου κάνεις ό,τι δεν μπορείς με τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση: κατασκευάζεις ειδήσεις, διαστρέφεις ειδήσεις, ακυρώνεις επικίνδυνες ειδήσεις, καλείς τον λαό σε συσστράτευση κάτω από καινούργιες δικές σου οργανώσεις δήθεν αντιφρονούντων με δυο-τρία παραδείγματα που δίνουν με πορείες, αποκλεισμούς εισόδων υπουργείων και τέτοια σκηνικά.

Χρησιμοποιείς τα ΜΜΕ για να επιβάλεις τις εφαρμογές που προβλέπει το Δόγμα του Σοκ κι η Σχολή του Σικάγο, δεν μπορεί τέτοια πανεπιστήμια, τέτοιοι οίκοι αξιολόγησης (παραρτήματα τραπεζικών και χρηματιστηριακών εταιριών, νόμιμες παράγκες σαράφηδων δηλαδή, να τα λέμε με το όνομά τους) να έχουν άδικο! Δεν φταίει κανένας άλλος! Μαζί δεν κάναμε τις κομπίνες, σε ρωτάνε με θράσος φάλαινας που ξεφυσάει, πολιτικοί στα τηλεοπτικά παράθυρα και με δηλώσεις στον χάρτινο Τύπο. Κι επειδή ξέρεις κι εκείνον τον ξάδερφο που έμπλεξε και κάτι με τον τάδε πολιτικό, κάτι με το δείνα κύκλωμα, την έκανε την κουτσουκέλα του, ή σαν «μπροστινός», «βιτρίνα», «αυτοφωράκιας» σε μεγάλα κόλπα, τι να πεις; Σκύβεις το κεφάλι ένοχα.

Έρχονται τα λογιστήρια του κράτους σου και των άλλων κρατών εκείνων που σου πληρώνουν τα έξοδα για να λειτουργεί το κράτος σου, και σου τρίβουν στα μούτρα δήθεν στατιστικά που δείχνουν πόσο σπάταλος ήσουν αλλά και τεμπέλης, στατιστικά είναι αυτά, τα μαθηματικά δεν λένε ψέματα, έτσι δεν είναι; Δημιουργική λογιστική η προσέγγιση, να ‘μαστε καλά όλοι οι ένοχοι. Και πώς πληρώνουν τα άλλα κράτη; Από τους φόρους που μαζεύουν, όχι από τις τραπεζο-χρηματιστηριακές δημιουργικές εφαρμογές του άϋλου χρήματος (τι χρήμα, ποιο χρήμα και γιατί χρήμα;), καθημερινά, ανά ώρα, οι φορολογούμενοί τους πληρώνουν, αλήτες ντόπιοι, δεν ντρεπόσαστε μας λένε στο εξωτερικό. Ένοχος, κύριε πρόεδρε!

Άϋλου χρήματος; Τι χρήμα, ποιο χρήμα και γιατί χρήμα; Ναι, δεν είναι χρήμα, είναι τίτλος αντί χρήματος, χαρτί με υπογραφές, σοβαρά πράγματα τώρα, δεν παίζουμε! Τι χρήμα; Χρήμα που έχει τυπωθεί με το κυβικό, χωρίς αντίκρισμα κάποιας αξίας. Ποιο χρήμα; Το δικό σου βέβαια χάσανε οι τράπεζες γιατί δεν πληρώνετε, όλοι όσοι πήρατε δάνεια! Πώς θα πάει στην θέση του; Μα με νέους φόρους! Ναι, αλλά εγώ πήρα 5 κι έχω πληρώσει 25 και χρωστάω άλλα 15, 45 σύνολο θέλει η τράπεζα ενώ πήρα 5. Άργησες να πληρώσεις. Και από τα 25 που έχω πληρώσει ως τα 45; Είπαμε, φόροι.

Α, ξέχασα, θα κάνω κι έναν έλεγχο στις τράπεζες. Μπα, άχρηστες είναι, δεν έχουν χρήματα. Καλά, κι οι φόροι που θα πλήρωναν τα δάνεια; Αυτά πήγανε στους μετόχους, δηλαδή στον έναν κύριο μεγαλομέτοχο, γιατί είχε βάλει κάτι λίγα κι αυτός για να σταθεί η τράπεζα, να μην τα πάρει πίσω; Δηλαδή οι φόροι μου πληρώνουν τον μεγαλο-ιδιοκτήτη της τράπεζας κι η τράπεζα χρεοκοπεί; Όχι, δεν θα χρεοκοπήσει. Θα βάλουμε κι άλλους φόρους και θα της δώσουμε λεφτά. Το κράτος θα τους δώσει; Ναι, με δάνεια που θα μας δώσουν ξένα κράτη και με νέους φόρους που έπρεπε να πληρώνεις αλλά στους χαρίζαμε το-όσα χρόνια. Μα δεν είναι κρατικές, είναι ιδιωτικές εταιρείες, που δίνετε τους φόρους μου; Θες να κλείσουν οι τράπεζες βρε ζώον; Δεν καταλαβαίνεις λοιπόν, ε; Να, δες πώς γίνεται : λέγεται Περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, πάρε να ‘χεις που ήθελες να κλείσουν οι τράπεζες! Κι ο μισθός μου, πώς θα τον πάρω μέσω τραπέζης; Λίγο λίγο, με τη βδομάδα από λίγο. Και βλέπουμε…

Είσαστε απαράδεκτοι! Δηλαδή, δεν ήξερες τι ψήφιζες; Μα είπατε… Ναι αλλά το εθνικό συμφέρον βγήκε ξάφνου μπροστά και ζητάει… Εσύ δεν είσαι πατριώτης, τι είσαι, πράκτορας ξένης δύναμης, προδότης του έθνους, ακραίος αντιρρησίας; … ή μήπως τρομοκράτης που λες τέτοια πράγματα και τρομάζεις τον κόσμο! Τι λόγια είναι τούτα που λες, γιατί λες ψέματα; Διασπορά ψευδών ειδήσεων τιμωρείται με Νόμο! …

Δεν βοηθάει κι ο λαός, φτάνει που δεν δουλεύουν, δεν πληρώνουν, δεν βοηθάνε κι από πάνω, τι να σου κάνει η καημένη η κυβέρνηση; Εκλογές, να κυβερνήσει ο επόμενος καταλληλότερος. Να συνεχίσει ό,τι πρέπει να γίνει. Αλλιώς, αλλιώς, φτώχια, καύσιμα τέλος, φάρμακα τέλος, πανούκλα κι Αρμαγεδώνας.

Ποιος θα φταίει; Η κυβέρνηση ή ο λαός που δεν καταλαβαίνει, που δεν προσπαθεί, που είναι ελαττωματικός, δηλαδή από την φύση του τεμπέλης;

Τόσο τεμπέλης, που δεν μπορεί ούτε να επαναστατήσει πια, ο άχρηστος! Λένε όλοι μαζί, με αργό ρυθμό και σοβαρό τόνο όλοι ξαναλέω, όλοι μαζί οι πατερούληδες του έθνους.

Ε, ποιος έχει δίκιο τώρα, δηλαδή; Ξέρω εγώ από μακροοικονομία τίποτε, ξέρω από διαχείριση κρίσεων, από στατιστικά, λογιστικά, ξέρω από ομόλογα, αυτά που λένε στα ξένα με συντομογραφίες, μόχλευση τι είναι, διακρατικά δάνεια… ε…ένοχος, κύριε πρόεδρε. Ένοχος.

-------------------------------------------

Μέρος 1, Μέρος 2, Μέρος 3, Μέρος 4, Μέρος 5,

Μέρος 6, Μέρος 7, Μέρος 8, Μέρος 9, Μέρος 10,

Επίλογος.